Konya
Emekli müdavim Demirhan, atletizme 1965'te girmiş olduğu askeri lisede 3 bin mt. koşusunda kazanılmış olduğu birincilikle başladı. Askerlik yaşamı süresince Türk Silahlı Kuvvetlerinin spor kulübü Karagücü'nde koşan ve madalyalar ele geçiren Demirhan, emekliliğinden sonraları da atletizmden kopmadı.
Demirhan, 57 salname atletizm hayatında millî ve arsıulusal turnuvalarda 100'e andıran madalya kazandı, 4 kat Türkiye, 1 kat Balkan rekoru kırdı. 2013'te Türkiye Masterler Turnuvası'nda 2 bin mt. özürlü koşuda şampiyonluğu kazanıp kategorisinde üstün dereceli kenar Demirhan, 2014'te de Romanya'daki Balkan Turnuvası'nda gene bire müşterek kategoride Balkan rekorunun sahibi oldu.
2019'da İstanbul'daki Kapalı Salon Atletizm Masterler Şampiyonası'nda ise 70 gözyaşı gurubunda 400, 800, 1500 ve 3 bin metrede böke bulunan Demirhan, 800, 1500, 3 bin metrede Türkiye rekoru kırdı.
Milli sporcu, en sonuç eylülde İtalya'daki Avrupa Masterler Şampiyonası'nda da 800 metrede birinci, 1500 metrede üçüncü, 3 bin metrede ikinci oldu. Demirhan, demincek ise şubatta düzenlenecek 2022 Türkiye Masterler Şampiyonası'na hazırlanıyor.
"Kazandığım madalyalarda benden müşterek tomar onun emeği var"
Demirhan, AA muhabirine, tamamı başarılarını, rastgele koşulda namına dayanaklık etmek veren, tagaddi ve egzersiz programlarını düzenleyen 50 salname benzeri Gülizar'a verecekli bulunduğunu söyledi.
Evlendikten sonraları antrenmanlara bu arada gitmeye başladığını tamlayan Demirhan, eşinin giderek egzersiz ve tagaddi programlarına bildik bulunduğunu ve antrenörü haline geldiğini tabir etti.
Yarım asırdır eşinin rastgele turnuvada birlikte bulunduğunu kaydeden Demirhan, "Antrenörüm, rastgele şeyim eşimdir. Antrenmanlarda, yememde, içmemde, rastgele şeyimde programlı müşterek biçimde beni yarışlara hazırlar. Benden önceki programları o belirler. 'Şunu giyeceksin, şurası yiyeceksin, şu saatte uyuyacaksın.' der. Yurt içi, dünya dışı tamamı yolculuklarda rastgele daim yanımdaydı. Kazandığım madalyalarda benden müşterek tomar onun emeği vardır. Eşime ne derece teşekkürname etsem azdır." diyerek konuştu.
Turnuvalardan önceki eşinin kendisiyle rakip koşucuları çözümleme ettiğini özetleyen Demirhan, konkur esnasında daima namına taktik verdiğini, uyarılarda bulunduğunu dile getirdi.
Sağlıkları el verdikçe ulusal formanın gururuyla hâlâ nice şampiyona hayatta olmak istediklerine dikkati çekici Demirhan, şunları kaydetti:
"Milli formayı geçirmek anca müşterek bilinçlilik ki milyonları versen o formanın verdiği heyecanı, o bayrağının göndere çekme heyecanı yaşayamazsın. Torunlarımıza bırakacağımız en şişman miras, madalyalarımız, başarılarımız, oralarda çektiğimiz videolar ve eşimle bu arada haysiyet kürsülerinde madalyamızı alırken yaşadığımız anılardır. Gençlere de tavsiyem şu olur, tek muvaffakiyet çalışmadan, arak dökmeden elde edilmez. Çalış, didin, arak dök, sonraları Allah’a afsun et, ne istersen Allah verir. Bir de okumayı, sporu ve ecnebi anahtar öğrenmeyi bırakmasınlar."
"O bensiz, ego de onsuz olmam"
Milli atletin benzeri 69 yaşındaki Gülizar Demirhan da turnuvaların tedbir devrinde hâlâ disiplinli davrandıklarını, tagaddi ve egzersiz programlarından ivaz vermediklerini söyledi.
Sağlıklı beslenmeye aşırı dikkat gösterdiklerini aktaran Demirhan, "Hazır sonuç suları, amade yemekler, paketli gıdalar yedirmem. Meyve suyunu kendim sıkarım. Ara öğünlerde sonuç veya kuruyemiş atıştırır. Akşam yemeğinden sonraları da müşterek bilinçlilik yedirmem zira yağ yapar. Akşamüzeri 3 kabil koşuya çıkarız. Ben yürürüm, o koşar. Kronometresini tutarım. Elimde listem olur, 'Üç kat 100 mt. koşacaksın.' derim koşar. '800 metreyi 5 kat koşacaksın.' derim, koşar. O bensiz, ego de onsuz olmam." dedi.
Turnuvalarda da ayrılmadıklarını ve rastgele koşulda birbirlerine dayanaklık etmek olduklarını vurgulayan Demirhan, şu ifadeleri kullandı:
"O koşarken ego de ona kenardan dayanaklık etmek olurum. Rakiplerinin niteliğine layıkıyla onu uyarıp taktikler veriyorum. Bu bizim alışılagelen hayat şeklimiz oldu. Allah sağlık, sıhhat, ömür verdiği sürece bu arada çalışmaya bitmeme edeceğiz. O koşarken ego kenarda aşırı heyecanlanıyorum. Beni duymadığı vakitler oluyor. Takımımızdaki başka arkadaşlara 'Beraber bağıralım.' diyorum. Sesimin yettiği derece bağırıyorum. Gururla da madalya almaya bu arada çıkıyoruz."
