Iraklı gencin Avrupa düşsel çirkin iş görmüş olduğu sığınmacı kampında kabusa dönüştü

Bağdat

1999 Bağdat tevellütlü ve rüştiye mezunu Cebir, orak ayı ayında ülkesini vazgeçme ederek, insanoğlu kaçakçıları eliyle geçmiş Belarus’a gitti, arkası esna yasalı sıfır yollarla Litvanya’ya denli ulaşabildi.

Ancak Iraklı dinç kalmış olduğu kampta ağır hayat koşulları ve çirkin muameleye dayanamayarak doğacak bulamadığı ülkesine hâllenmek durumunda kaldı.

Cebir, güç ve umutsuzlukla sonuçlanan yolculuğunu Bağdat’ın eş-Şule bölgesindeki ağababa evinde AA muhabirine anlattı.

"Irak’ta düş görmediğim düşüncesince dünya dışına değişik doğacak aramaya çalıştım." diyen Cebir, "Yüzlerce dinç derece burada okusam da çalışsam da müşterek bilinçlilik elde edemeyeceğimi biliyorum. Ailem, Irak’ı vazgeçme etmeme karşıydı. Onlara dü haftalık geziye çıkıp art döneceğimi söyledim." biçiminde konuştu.

"Hapishaneden kaçarken esasen hapishanede berhayat olmak istemedim"

Bir ekip arkadaşla Belarus Büyükelçiliği'nden ara sınav aldıklarını ve 3 devir içinde bu ülkeye vardıklarını aktaran Cebir, şöyleki bitmeme etti:

"Burada da 4 devir içinde müşterek insanoğlu kaçakçısıyla tanışarak apayrı yere gitmeye çalıştık. Litvanya sınırına akıllıcasına yola çıktık ve oradaki askeri yeri müşterek tane hiç ve duyurulmayan biçimde geçerek ülkeye antre yaptık. Benim hedefim; oradan Almanya’ya geçmekti. Ancak Litvanya’ya antre esnasında arkadaşlarımdan birisi kamerasıyla kaynak almaya çalışınca askerler peşimizden koşarak bizi yakaladılar ve sığınmacı kampına bıraktılar. Kamptaki askerler bizlere aşırı çirkin davranıyordu. Yemek ve meşrubat dair teessürat vardı ve ayrımcılığa verilen kalıyorduk. Askerler bize; ‘Siz Araplar teröristsiniz ’diyordu ve bizi sopayla dövüyordu, menfez yaşartıcı doğal doğal taş yağı lambası güçlü kullanıyorlardı. Üzerimize kapik güçlü salıverdiler. Kaldığım kampın şişman kısmı 2003 sonrası dünyaya mevrut Iraklı gençlerden oluşuyordu. Ben, hapishaneden (Irak) kaçarken orada da hapishanelerde berhayat olmak istemedim ve hali görür görmez art dolaşım sonucu aldım."

Kamptaki çirkin muameleye dirlik tanıtım gösterisi karşıcı arkadaşlarından dü bireyin kayıplara karıştığını özetleyen Cebir, kendilerinden hala sav alınmadığını söyledi.

Ali Şakir Cebir, Iraklıların beraberinde Suriye, Afganistan ve Afrika ülkelerinden de gençlerin kamplarda olduğunu kaydetti.

Irak’a hâllenmek istediğini bildirince de Irak makamları çeşidinden art getirildiğini anlatım fail Cebir, şuan yapım materyali satan müşterek dükkanda çalışarak, 3 erkek, 2 kız, ağababa ve anneden oluşan ailesinin geçimine asistan olmaya çalışıyor.

Sağ gözünü harpte kaybeden baba

Genç Cebir’in 62 yaşındaki babası Şakir Cebir de, Irak’ta gençlerin geleceğinden korku duyduğunu anlatım ederek, "Irak’ta çoluk çocuk hamaliye güçlü yapması imkansız durumda. Bu ülkede gençlere oda boncuğu düzentileme fırsatı ve olanağı bulunmuyor. Hepsi ülkeden uzaklaşmak istiyor. Ben, değme şeye karşın oğlumun dünya dışına kaçmasını istemiyordum ancak tutamadım da. Evi, bu yaşta kurduğum müşterek tezgahta göveri satarak geçindiriyorum. 17 sene Musul'a ilişkin Sincar, Telafer ve Baac’da askeriye yaptım. İran-Irak Savaşı’nda iyi gözümü kaybettim ancak şu an maaşım güçlü yok." sanarak konuştu.