Kazakistan
Kazakistanlı gailesiz terzi Nurdina Askarkızı, vaktiyle Kazak kızların giydirilmiş olduğu ve giderek unutulmuş, "takya" ismi maruz geleneksel şapkayı baştan kasten çağcıl yaşama kazandırıyor.
Kazakistan Milli Müzesi'nin yenileme bölümünde bilirkişi bulunan Askarkızı, hafta sonlarını başşehir Nur Sultan'daki ıvır zıvır atölyesinde geçiriyor.
Askarkızı, burada, bir zamanlar bozkırda göçkün ekin içre dünyaya gelen Kazak kızlarının ıvır zıvır yaştan izdivaç çağına gelinceye denli giyindikleri geleneksel şapkasını 21. asrın koşullarına mucibince dikerek günümüze kazandırıyor.
Terzi Askarkızı, böylelikle ahali ortada takya namına tanıdık ve derinlemesine süredir unutulmuş geleneksel şapkayı baştan yaygınlaştırıyor.
Ülkede sonuç devirde takyanın başta gailesiz kızlar ortada pop saç aksesuarlarından birisi biçimine gelmesinde katkıları bulunan Askarkızı, öyküsünü AA muhabirine anlattı.
Askarkızı, Almatı'daki Teknoloji Üniversitesi'nin dizayn bölümünden yetkilendirilmiş olduktan sonraları başkentteki Gençlik Tiyatrosu'nun kostüm atölyesinde oyunluk elbiseleri dikerek dikiş mesleğine başladığını söyledi.
Çocukluğundan buyana elinin dikiş ve dantel işlerine alışmış bulunduğunu tamlayan Askarkızı, "Bu yeteneğimi babaanneme borçluyum." dedi.
Askarkızı, şu anda Kazakistan Milli Müzesi'nin yenileme bölümünde çalıştığını ve ortak sene ilkin de zat atölyesini kurduğunu kaydederek "Küçük de olsa kendime ilgilendiren ortak köşemin olmasını istedim. Hafta sonları topu topu zamanımı burada geçiriyorum." diyerek konuştu.
Nevruz Bayramı önceleri vaktiyle Kazak kızlarının günce yaşamda giyindikleri arkası sıra unutularak hemen oyunluk kostümünün ortak parçası biçimine gelen takyayı baştan animasyon sonucu aldığını aktaran Askarkızı, şu şekilde bitmeme etti:
"Takya, vaktiyle 5 yaşından itibaren kız çocuklarıyla gailesiz kızların giydirilmiş olduğu geleneksel ortak şapka. Bu yüzden, onun özgün formunu ve dikiş alternatifini korumaya çalıştım. Ama kumaşı, rengi ve tasarımını çağımız şartlarına mucibince uyguladım. Takya, bahar ve gökçe edebiyat giyilen ortak şapka bulunmasına karşın göçkün halkımız düşüncesince rüzgardan sığınmak önemliydi ve bunun düşüncesince çadır kullanıyorlardı. Şimdi ise güpür çadır dediğimiz manzara namına hücre hâlâ leziz gelen ortak materyalden yapıyorum."
Askarkızı, takyanın vaktiyle hemen saf mülevven kumaşlardan dikildiğini anımsatarak "Günümüzde herhangi ortak renkte güpür bulunuyor. Bu ortak avantaj. Ben de ağırlıklı namına kırmızı, pembe, mor, firuze derece renkleri kullanıyorum." dedi.
Zamanında takyanın, kaba sim ve giranbaha taşlarla süslendiği düşüncesince ağırbaşlı bulunduğunu da özetleyen Askarkızı, "Günümüzde gailesiz kızların yetişek ve iş hayatında çul tarzlarına akla alışmış namına kullanabilmeleri düşüncesince takyayı hâlâ girintisiz çıkıntısız ortak tasarımla baştan animasyon sonucu aldım." ifadesini kullandı.
Kazak terzi, endamsız devir içre diktiği takyaların toplumsal medyada iri özen görmeye başladığını ve ülkenin ciharıyek yanından siparişler aldıklarını dile getirerek "Böylece, takya bu sene ilkin baharda gailesiz kızlar ortada pop ortak saç aksesuarı biçimine geldi. Şimdi sokakta, bürolarda takya giyen kızlar görmeye başladık. Bu ahacık ıvır zıvır de olsa katkımın olması beni başkaca bahtiyar ediyor." değerlendirmesinde bulundu.
Askarkızı, eşinin de çanak ustası bulunduğunu ve gelecekte beraberce Türkiye'de becerilerini geliştirmeyi planladıklarını da laflarına ekledi.